خیلی زود به نامه ای خواهم رسید که نمی دانم شماره اش چند است.

شاید فکر کنی کم حوصله ام.

نمی دانم.

ولی گمان نمی کنم

آخر دنیا خیلی زود کوچک بودنش را نشانم داد.

درست است

دیروز را می گویم.

قبلش سلام

به جای دیروز.

دیروز دوست داشتم با تمام وجود به تو سلام کنم اما

نشد.

زبانم قفل بود و دلم به تپش گرفتار.

و تو هم بی تفاوت .

انگار نه انگار که من را دیده ای.

البته رسم عاشقی این نیست که بی سلام از کنار یارت بگذری

ولی تو جای من

اگر عاشق بودی غمت را بر یارت تحمیل می کردی؟

گمان نکنم.

من تا همیشه ساکت خواهم ماند

تا آن زمان که تو مرا بخواهی

و اگر هیچ گاه نخواهی مرا ببینی

ناراحت نمی شوم

و چون همیشه

مانند رهگذران از کنارت رد خواهم شد

بی آنکه حتی سنگینی نگاهم را حس کنی.

دوست دار تو

شاه یحیی :به : بت زیبای من :28 مهرماه 1393

نوشته شده در دوشنبه 93/7/28ساعت 11:54 عصر توسط shahyahyapiremeykade نظرات ( ) |